اتاقي نيمه مخروبه در باغي در ده سرخاب
اخيراً کتاب «درباره عکاسي» نوشته سوزان سونتاگ از سوي فرزانه طاهري همسر شادروان هوشنگ گلشيري (درگذشت 1379ش) منتشر شده است. مترجم در صفحه 9 اين کتاب نوشته است: «موشک باران تهران که شروع شد ترجمه را تمام کرده بودم و هوشنگ گلشيري ويرايش ترجمه را آغاز کرده بود. از جمله نوروز 1367 را خوب به خاطر دارم که در اتاقي نيمه مخروبه در باغي در دِه سُرخاب ساوجبلاغ بر زمين مي نشست و آن کاغذهاي کاهي را که با مداد رويشان ترجمه کرده بودم بر زانو مي گذشت و با مداد تصحيح مي کرد.» فرزانه طاهري همچنين طي يادداشتي در شماره 12 مجله انديشه پويا (آذر و دي 1392) ضمن بيان تجربه هاي مادرانگي اش، درباره چگونگي ست در روستاي سرخاب نوشته است: «درباره عکاسي سوزان سونتاگ را در اتاق مخروبه اي در ده سرخاب، در ساوجبلاغ، و زمان موشک باران پاک نويس کردم. جز خانواده خودمان، با باربد و غزل شش - هفت ساله، دو برادر صاحب باغ هم در آن اتاق با ما بودند و من کار مي کردم. دم عيد با ابتکارات عجيب و غريب که ضرورت يادم داده بود، همان اتاق مخروبه را سروسامان دادم و بچه ها را به حمام ده بردم و شستم براي تحويل سال.»
گروهي از پژوهشگران، هوشنگ گلشيري را تأثيرگذارترين داستان نويس معاصر زبان فارسي دانسته اند. او با نگارش رمان کوتاه «شازده احتجاب» در اواخر دهه چهل خورشيدي به شهرت فراواني رسيد. اين کتاب را يکي از قوي‌ترين داستان‌هاي ايراني خوانده‌اند. گلشيري همچنين عضو کانون نويسندگان ايران و از بنيانگذاران حلقه ادبي جُنگ اصفهان بود. پيکر او را در آرامستان امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده اند. همسر او فرزانه طاهري (متولد 1337ش) مترجم و مدير بنياد هوشنگ گلشيري است. روستاي سرخاب از توابع بخش مرکزي شهرستان ساوجبلاغ در استان البرز است. اين روستا از نظر آب و هوا، يکي از مناطق ييلاقي استان البرز و از نظر کشاورزي نيز يکي از پرباغ‌ترين و پرمحصول‌ترين روستاهاي ساوجبلاغ به شمار مي آيد. اهالي آن بيشتر به زبان ترکي ساوجبلاغي سخن مي گويند. براساس سرشماري سال 1395، 2615 نفر در روستاي سرخاب زندگي مي کنند.
کتاب «درباره عکاسي» از سوي انتشارات کتاب آبان منتشر شده است
فرزانه طاهري همسر هوشنگ گلشيري
نمايي از روستاي سرخاب از توابع شهرستان ساوجبلاغ
تپه سرخاب متعلق به قرون ميانه اسلامي تا دوره تيموريان، از آثار ملّي ايران است
درباره این سایت