در اواخر قرن نوزدهم ميلادي، يهوديان اروپا که از پراکندگي و فروپاشي جامعه کوچک مذهبي خود بيمناک بودند، انديشه اي را شکل دادند که پيش از اين، سابقه سياسي در دين يهوديت نداشت و نام آن را صهيونيسم گذاشتند. صهيون نام تپه اي در بيت المقدس است که به باور يهوديان، محل استقرار تخت پادشاهي حضرت سليمان، يکي از پيامبران بني اسراييل بوده است. صهيونيست ها به دنبال ايجاد کشوري يهودي نشين در خاک فلسطين بودند. تئودور هرتسل مجارستاني، از پيشتازان اين عقيده بود. در 24 ارديبهشت 1327، بن گوريون از صهيونيست هاي باسابقه با حمايت آمريکا و انگليس، تشکيل دولت اسراييل در خاک فلسطين را اعلام کرد و خود به عنوان اولين نخست وزير آن شناخته شد. محمد ساعد نخست وزير وقت حکومت پهلوي در 23 اسفند 1328، اسراييل را به صورت مشروط به رسميت شناخت. اين کار او با واکنش منفي مردم و روحانيت مواجه شد. در پي اين مخالفت ها، در 15 تير 1330 دولت دکتر محمد مصدق ضمن قطع ارتباط، به رسميت شناختن اسراييل را پس گرفت اما پس از کودتاي 28 مرداد 1332، روابط حکومت پهلوي و اسراييل از سر گرفته شد و در زمينه هاي مختلف به طور نيمه رسمي گسترش يافت. از اواسط دهه 1330ش حکومت پهلوي براي تقويت دستگاه امنيتي تازه تأسيس خود رو به اسراييل آورد و ساواک و موساد همکاري هاي بسياري نزديکي با هم داشتند. در نهايت، با پيروزي انقلاب اسلامي در 22 بهمن 1357، سفارت اسراييل در تهران تعطيل و به سازمان آزاديبخش فلسطين (ساف) واگذار شد.
نام علماي البرزي که در دوره حکومت پهلوي با صهيونيسم و دولت اشغالگر اسراييل مبارزه کرده اند، به اين شرح است: آيت الله سيد ابوالحسن رفيعي طالقاني قزويني (درگذشت 1353ش)؛ شيخ علاءالدين علوي شهيدي (درگذشت 1353ش)؛ آيت الله سيد محمود علايي طالقاني (درگذشت 1358ش)؛ شيخ حسن صالحي (درگذشت 1359ش)؛ آيت الله شيخ محمد رفيعي طالقاني (درگذشت 1362ش)؛ آيت الله حاج شيخ حسين تقوي اشتهاردي (درگذشت 1379ش)؛ شيخ مصطفي رهنمايي مشهور به رهنما (درگذشت 1392ش).
- جهت آشنايي تفصيلي با زندگي و انديشه علماي البرزي مخالف صهيونيسم در دوره حکومت پهلوي ر.ک: حسين عسکري، علماي مجاهد استان البرز، کرج: نشر شاهدان البرز، چاپ سوم، ارديبهشت 1398.
اعتراض 49 سال پيش عالم البرزي به آتش كشيدن مسجد الاقصي
درباره این سایت